Tijdens de herdenkingsdienst voor Hans, heeft onze voorzitter Monetta de Bakker-Ruige gesproken namens de gehele tandheelkundige professie en in het bijzonder de NWVT.
Hans als tandarts
Het begon allemaal op de Jutphaseweg in Utrecht. Oude zooi, maar o zo gezellig. Er werd hard gestudeerd maar er was ook tijd voor feesten en plezier.
Het jaar 1968/69 - Hans was Praeses van de THK studievereniging John Tomes, en dat word je niet zomaar … Eind 1973 begin 1974 begon het echte werk. Start van een eigen solopraktijk en docent in het nieuwe THK gebouw op de Sorbonnelaan. Ik kwam daar aan als eerstejaars student en kreeg meteen in de prekliniek met Hans te maken als mijn docent. Uitbundig en goedlachs herinner ik je mij ... mits je je werk maar goed deed!
Hans bleek ook een glansrijke rol te spelen tijdens zijn tandheelkundige studentenperiode in een herenhockeyteam van Kampong. Ze noemden hem geen Hans maar Kruiver naar een grote bekende Nederlandse voetballer. Kenmerk: in de aanval, doordouwen, op het doel af, effectief handelen en scoren. Het team met oa collega Peter van Amerongen, ze konden niet zonder hem. Was dit niet al de metafoor, het voorteken van zijn glansrijke tandheelkundige carrière?
Met de eigenschappen die ik zojuist noemde had hij een bovengemiddeld gevoel voor organisatie en financiën. Tot aan zijn pensioen - mei 2006 en ver daarna , zoals Hans dat noemde zijn - tandarts pensionada tijd -, vervulde Hans een duizelingwekkend aantal functies, alles ten behoeve van de tandheelkunde in de grootste omvang en dit altijd naast zijn eigen praktijk waar hij dag en nacht klaar stond voor zijn patiënten.
Ik doe een greep uit al zijn functies min of meer in chronologische volgorde:
Voor onder meer zijn grote verdiensten voor de tandheelkunde werd Hans in 2007 benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
Hans was eigenzinnig en bleef bij zichzelf zoals we dit tegenwoordig zo mooi noemen. Van welke belangrijke of minder belangrijke “club” hij ook lid mocht worden of zijn, als hij het “nut” er niet ( meer) van inzag zei hij ook zonder schroom zijn lidmaatschap of functie op.
Het moge duidelijk zijn, Hans was een goed bestuurder met originele ideeën en was niet bang om van geëigende paden af te wijken. Bij hem stond de kwaliteit van de tandheelkunde altijd hoog in het vaandel.
Een krachtige en positieve denker en een doorzetter, belangstellend en altijd in voor een grap en een feest.
De tandheelkunde Nederland heeft een fantastische collega “uit het goede hout gesneden” verloren; de herinneringen aan hem in tandheelkunde land zullen blijven.
Wat zullen wij Hans missen, als NWVT-er, voor de tandheelkunde, maar zeker als een heel goed mens. Hij was ons zeer dierbaar.
Goede reis Hans.
Monetta de Bakker-Ruige,
Voorzitter NWVT